Wojciech Korfanty
Wojciech Korfanty (rodz. 20 kwjetńa 1873 we Sadzawce (terozki Śymjanowicy) zm. 17 śyrpńa 1939 we Warszawje) - polski polityker, prziwůdca III ślůnskigo powstańo. Pů przikuplowańu wschodńij tajli Gůrnygo Ślůnska do Polski bůł posłym ku Sejmowi, Senatowi a Ślůnskimu Sejmowi. Przedtym, za władzy pruskij bůł dwa razy posłym ku Reichstagowi. Jednym ze uůnygo kamratůw ze szule bůł Konstanty Wolny - inkszy zwolynnik przikuplowańo Ślůnska ku Polsce.
Bez lata 1901-1909 bůł endekym, wuůnczas spůłpracowoł ze Romanym Dmowskim. We 1902 zostoł prziwůdcom Sokoła we Katowicach. Nale bez 4 mjeśůnce bůł we cuchthauźe za krytyka Mjymcůw.
Bůł kandydatym chadecyji na prymjera Polski, nale uodpora doł Józef Piłsudski. Wrogem Korfantygo bůł tyż Michał Grażyński - wojewoda ślůnski ze lot 1926-1939 (np. aże cenzurowoł uůnygo cajtůngi, abo uobwińoł, aże Grażyński uodpowjado za zaszlachtowańy Teofila Kupki we 1920, bez co Mjymce chćały go wyćepać s terynu plebiscytu).
We 1930 aresztowany bez Sanacyjo, nale ńy bůł uoskrażůny we brzeskim proceśe.
Citnůł ze Polski we 1935 roku. We 1938 ńy dostoł żelażnygo listu na powrůt na pogrzeb swojigo syna - Wiktora. Wrůcůł we 1939 roku, nale zostoł uwjynźůny na Pawjaku. Umrził mjeśůnc pů uopuszczyńuu Pawjaka, 2 tydńe przed anfangem II wojny śwjatowyj.
Podug ńykerych zostoł uotruty arszenikiem we cuchthauźe, nale familijo godała, aże kurzůł 80 cigarytůw na dźyń[1].
