Ziemięcice

Ze Wikipedia

Spůłrzyndne: 50°° N 18°° EGeůgrafja

Ziemięcice
Wojewůdztwo Ślōnske
Krys tarnogōrski krys
Gmin Gmin Zbrosławice
Rozlygowańy 50°° 22′' 12″'' N
18°° 42′' 5″'' E
Liczba
ludźi (2017)
 • Wjelość ludźi


910
Numeracyjno sztrefa
(do 2005)
+48
Brifkod 42-675
Rejestracyjne tabule STA
Zdjyńće

Ziemięcice (śl. Ziemiyncice, niem. Ziemientzitz) - wieś w wojewōdztwie ślōnskim, w krysie tarnogōrskim, w gminie Zbrosławice.

Geografijo[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Ziemiyncice graniczōm ôd pōłnocy z Karchowicami i Boniowicami, ôd wschodu z Wieszowōm i Świyntoszowicami, ôd połednia ze Szałszōm a ôd zachodu z Przezchlebiym. Teryn miyndzy Przezchlebiym a Ziemiyncicami miyszkańcy mianujōm Brōdek[1].

Gyszichta[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Przed drugōm wojnōm światowōm[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Ziemiyncice były założōne w trzinostym wieku. W literaturze za rok powstōnio podowo sie czynsto 1286, ino tyn datōm pochodzi ze sfałszowanego dokumyntu z sztyrnostego abo z piytnostego wieku[2].

Piyrszym znanym posiedzicielym ôd wsi bōł rycerz Krzistek, piyrszy z familiji Ziemiynckich (Ziemięckich), kero posiadała Ziemiyncice aż do 1590 roku. Wtynczos Anna Ziemięcka wydała sie za Stanisława Stadnickigo, kery bōł miarkowany za hajoka i rabiyrza, bez to mianuje sie go "Diobłym z Łańcuta"[3].

W 1639 roku cera ôd Stanisława, Felicjana ze Żmigrodu Stadnicka ôstawiyła w erbowiźnie Ziemiyncice Jyzuitōm z Ôpawy, kerzi sam założyli swoja placōwka. Fōngowała do 1688 roku, wtynczōs jyzuici przekludziyli sie do Ôpola. Dziedzina ziemiyncicka noleżała do jyzuitōw do 1730 roku, kedy przedali jōm Franzowi Dobruski von Radwan[4]. Niyskorzij wieś czynsto zmiyniała posiedziciela. Ôd 1801 do 1909 roku rozporzōndzała sam familijo von Strachwitz z Kamiyńca. Strachwitze postawiyli w 1896 pałac myśliwiecki w Goju, kery niyskorzij sużōł jako fesztrownia[5]. W 1909 Ziemiyncice kupiōł Günter von Stolberg-Stolberg na gyszynk ślubny dlo swojigo syna, Friedricha Leopolda.

W 1911 roku zapadła sie gipsdeka ôd starego kościoła św. Jadwigi, kery stōł sam ôd piytnostego wieku. Uzdano sie go niy ôdbudować ino postawić nowy. Plany przerwała piyrszo wojna światowo. Dopiyro farorz Reinhold Scholz poradziōł szafnōńć stawiynie w latach 1926-1927. Cechōnek zrobiōł architekt Theodor Ehl a wiynkszość robot fōndnōł graf Stolberg. Kościōł poświynciōł 6 moja 1927 roku biskup dyjecezyji wrocławskij Adolf Bertram[6].

Kościōł św. Jadwigi w Ziemiyncicach, 1926-1927, cechōnek: Theodor Ehl

W absztimōngu z 1921 roku 132 ôsoby welowały za Niymcami a 296 za Polskōm[7].

W 1935 roku byamtry hitlerowske zmiyniyli miano Ziemientzitz na Ackerfelde[8].

Po drugi wojnie światowyj[edytuj | edytuj zdrzōdło]

W 1945 roku Ziemiyncice znodły sie w nowych granicach państwa polskigo. W 1947 roku malyrz Vincent Lucas Mrzyglod przistrojōł kościōł św. Jadwigi polichrōmijami, kere niyskorzij były zamalowane w 1974. W latach 70. i 80. srogo tajla miyszkańcōw Ziemiyncic wykludziyła sie do Niymiec. W latach 1999-2014 ôrganizowany bōł festyn Jadwigafest, kery bōł nojwiynkszym kulturalnym fajrym Ziemiyncic[9].

Religijo[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Parafijo katolicko pojawio sie w zdrzōdłach ôd 1447 roku. W szesnostym wieku, skuli reformacyji, wieś przelazła na protestantyzm. W 1598 nawrōcioła sie nazod na katolicyzm. W latach 1820-1826 farorzym bōł Alois Fitzek, kery bōł sławny ze swoji propagacyji trzyźwości i ze stawiynia sanktuarium w Piekarach. W 1997 ôd parafije odłōnczōł sie Czekanōw i dzisiej noleżōm do ni Ziemiyncice, Przezchlebie i Świyntoszowice[6].

Galeryjo[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Bibliografijo[edytuj | edytuj zdrzōdło]

  • P. Górecki, Parafie i kościoły diecezji gliwickiej, Opole 2017
  • P. Koperwas, Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku, 2021

Zdrzōdła[edytuj | edytuj zdrzōdło]

  1. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku. 2021, s. 10.
  2. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku. 2021, s. 6.
  3. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku.. 1921, s. 48.
  4. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku.. 2021, s. 98.
  5. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku.. 2021, s. 170.
  6. 6,0 6,1 Piotr Górecki: Parafie i kościoły diecezji gliwickiej. Opole: 2017, s. 144-145.
  7. Grzegorz Szymiec: Wyniki Plebiscytu na Górnym Śląsku 20 marca 1921. Rozpisane i uszeregowane według obecnie obowiązujących nazw i granic miejscowości na podstawie opracowania Stefana Dziewulskiego. 2022, s. 57.
  8. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku. 2021, s. 172.
  9. Piotr Koperwas: Przezchlebie, Świętoszowice, Ziemięcice. Niezwykła historia pewnej trójwsi. Cz. 1 - do 1801 roku. 2021, s. 173-174.