Ambjynt

Brian Eno przi dyskusyji Fůndacyje Long Now w 2006 roku.

Ambjynt (ang. ambient) – to je insztrumyntalno elektrůńiczno i elektroakustyczno muzyka, keryj nojwożńyjszo cecha to brak sztandardowyj melodyjnyj lyńije, charakterystycznyj dlo wjynkszośći zortůw muzyki. Skirz tego we ambjyńće je moc mińimalizmu, słyszalnego we ajnfachowych i mało skůmplikowanych rytmicznych motywach. W taki spusůb idźe uzyskać efekt tzw. źwjynkowych flekůw, kere idźe mjanować tyż "muzykům tła", kero za nojwożńyjsze zadańe mo relaksować suchacza.

Ambjyntowo muzyka napoczli tworzić we latach 70. take artysty jak Brian Eno i Klaus Schulze. Pjyrszy ś ńich we połowje tamtyj dekady napoczůn uodłaźić uod roka we strůna eksperymyntalnyj estetyki, bajstlowanyj uod elektrůńicznych insztrumyntarjůw, czego efektym bůł albům "Ambient 1: Music for Aiports" (1978). Ńyskorzij dodoł do dyskografje dalsze tajle: "Ambient 2: The Plateaux of Mirror" (1980), "Ambient 3: Day of Radiance" (1980) i "Ambient 4: On Land" (1982). Dźynka tymu Eno rozpropagowoł termin, kery uokryślo nowo muzyczno forma. Uod tego czasu powstało moc pochodnych zortůw ambjyntu, take jak: Dark Ambient, Drone, Illbient, Ambient Techno, Experimental, Easy Listening. Pochodne do ambjyntu sům zorty Chill-Out, Downtempo, IDM, New Age, Post-Rock, Space Music, Trip-Hop.