Francuskŏ gŏdka

Zasiyng francuskij gŏdki na śwjecie

Francuskŏ gŏdka (français, la langue française) – gŏdka ze zorty gŏdek rōmańskich familije gŏdek indoojropejskich. Je to ôjczystŏ gŏdka lŏ ung. 65 mln. ludzi, a ung. 280 mln. ludzi mjyszko we krajach, kaj francuskŏ godka je godkōm urzyndowōm. Mŏ ôna taki status we 32 krajach, wjynkszość z nich noleży do Frankofōnije - wspōlnoty krajōw francuskogŏdkowych. Je tyż jydnōm ze ôficjalnych gŏdek we ôrganizacyjach mjyndzynarodowych, l.b. Unije Ojropejskij, NATO a ÔZN.

Francuskŏ gŏdka pochodzi ôd łaciny a je jydnōm ze nojbarzi do niyj zbliżōnych gŏdek pod wzglyndym gramatyki a sôwnictwa, nale ajnflus na niōm miōły tyż gŏdki celtycke a germańske. Ôd XVIII wieku, aże do pjyrszyj połowy XX wieku pełniła funkcyjŏ lingua franca, a bōł użiwany m. in. bez dwory krōlewske a arystokracyjõ. Do dzisiej mŏ takõ rolã we terminolōgiji pocztowyj, szermjerce, ruletce a inkszych.

Alfabyt francuskij gŏdki mŏ 26 buchsztabōw:

a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z;

a tyż 2 ekstra ligatōry: œ, æ.

Niykere buchsztaby majōm tyż znŏki diakrytyczne: à, â, ç, é, è, ê, ë, î, ï, ô, û, ù, ü, ÿ.

Wystympujōm tyż dwu- a trziznŏki: ai, ais, ait, aî, ay, on, om, an, am, en, em, in, im.