Tarnogůrske Gwarki

Ze Wikipedia

"Gwarki" – fajer we Tarnowskich Gůrach lo erbńizy byzuchu polskigo krůla Jůna III Sobjeskego. Tyn byzuch bůł skuli tygo, co krůl jechoł doć hilfa Austrijokom, kerych napodły Turki a uoblygoły jeich stolica - Wjedyń. Bůło to uod 20 do 22 śyrpńa 1683 roku. Do mjasta wjechoła wjelgo armijo polskigo krůla a sam krůl tyż przirajzowoł.[1]

Tarnowske Gůry bůły wuůnczas nojsrogszym ojropejskim cyntrum bergmůństwa. Tamtyjsze grubjorze, mjanowane gwarkůma, fedrowały we swoich grubach: ołůw, strzybło a po tym wůngel.

Mimo aże Ślůnsk bůł rzůndzůny uod Austriji, to ńyskorzi gwarki prziwitoły Polokůw kej swojich. Bůło to uod 20 do 22 śyrpńa 1683 roku.[1]

A lo erbńizy krůlewskigo byzuchu, co roku fajruje śe we Tarnowskich Gůrach "Gwarki" - czyli roczńica tygo wydarzyńo.[1]

Pjyrszy roz uodbůły śe we wrześńu 1957 [2]

Przipisy

  1. 1,0 1,1 1,2 Marek Szołtysek Ślonsk je piykny (2007) ISBN 978-8388966-21-7 zajta 66
  2. Gwarki - historia

Necowe uodwołańo[edytuj | edytuj zdrzōdło]