Ascocoryne solitaria
Wygląd
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
| ||
Systymatyka | ||
Krōlestwo | Fungi | |
Grōmada | Ascomycota | |
Klasa | Leotiomycetes | |
Rzōnd | Helotiales | |
Zorta | Ascocoryne | |
Gatōnek | Ascocoryne solitaria | |
Nazwa systymatycznŏ | ||
Ascocoryne solitaria (Rehm) Dennis 1971 | ||
Synōnimy | ||
Didymocoryne solitaria (Rehm) Sacc. & Trotter 1913[1] |
Ascocoryne solitaria je grzib[3], co go nojprzōd ôpisoł Rehm, a terŏźnõ nazwã doł mu Dennis 1971. Podle Catalogue of Life[4][5] nŏleży Ascocoryne solitaria i zorty geléskålar, rzyndu Helotiales, klasy Leotiomycetes, grōmady Ascomycota i krōlestwa grzibōw,[4][5].
Przipisy
- ↑ Sacc. & Trotter (1913), In: Syll. fung. (Abellini) 22:730
- ↑ Rehm (1891), In: Discom.:448
- ↑ Dennis (1971), In: Kew Bull. 25(2):343
- ↑ 4,0 4,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ 5,0 5,1 Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23