Cerkew św. Michała Archanioła (Warszawa)
| Cerkew św. Michała Archanioła | |
 Cerkew św. Michała Archanioła we Warszawie na aufnamie z ōngyfer 1909-1919 roku | |
| Państwo |  Polskŏ
|
| Plac | Warszawa |
| Architektōniczny sznit | staroruski |
| Napoczyńcie budowy | 1892 |
| Ukōńczynie budowy | 1894 |
| Zniszczōno | 1924 |
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Cerkew św. Michała Archanioła – dŏwnŏ cerkew, kerŏ była we Warszawie.
Gyszichta[edytuj | edytuj zdrzōdło]
Cerkew była postawiōno dlŏ Litewskigo Regimyntu Lejbgwardyje we warszawskich Ujazdowskich Alejach przi wchodzie do parku wele kasarni. Zaczynto jã stawiać w 1892 roku, a poświyncili 21 grudnia 1894 roku. Budowã kludziōł inżinier J. Lüders. Cerkew była z cegłōwki we staroruskim stilu. Miała piyńć wież a zwōnnicã. Banie pokryto ôcyngowanym blechem i ôbsztrajchowali zielōnōm farbōm. Freski stworzōł malyrz Belewicz, były ône kopijami ikōn ze soboru Matki Boskij Włodzimierskij we Kijowie. Sklepiynie banie bōło pozłocōne a wyłożōne mozaikōm. Tajla ôłtŏrzowŏ miała zŏl ze drzewa, reszta zŏlu była ze terakoty. Były sam trzi ôłtŏrze: św. Michała Archanioła (głōwny), św. Mikołaja Cudotwōrcy (prawy, poświyncōny w 1897 roku) a św. Konstantyna i Heleny (lewy, poświyncōny w 1899 roku). Cerkew była uwŏżano za perfekt wkōmpōnowanõ we landszaft. Po 1918 roku przekŏzali cerkew wanielickij farze, atoli regiyrōnek uznoł jã za simbol caratu a cerkew bōła zbulano w 1924 roku.[1]
Przipisy[edytuj | edytuj zdrzōdło]
- ↑ Kirył Sokoł: Cerkwie w centralnej Polsce 1815-1915. Aleksander Sosna. Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2011, s. 144. ISBN 978-83-931480-2-8.