Chabernica
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Chabernica to je polny dymōn żyński ze słowiańskich religiji. Mŏ ôn wystympować na Gōrnym Ślōnsku, we ôkolicach Prudnika. Je podany na Połednicã[1]. Ślōnzŏki ze Prudnika strŏszali niōm swoje bajtle[2].
Wierzynia
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Forsztelowanŏ bōła jak piyknŏ, wysokŏ, smukłŏ, błynkitnie ôblyczōnŏ dzioucha, co miała wiyniec chabrōw na gowie. Ukazowała sie ino we połednie i jyny na polu, kaj wachowała, coby bajtle w poszukowaniu blum niy deptały ôbiylōw i niy wbiygały pōmiyndzy łany. Nerwowała sie, kej widziała, iże używajōm ôstrych nŏczyń, i kej żniwiŏrze niy mieli hutōw. Ci, kerzi ônyj zdaniym zasugowali na kŏrã, bōli uspŏwani ônyj słodkimi szkamrami, a potym zsyłała na nich ôstry bōl gowy, paraliż abo heksenszus. Czasym ciepała sie na swojã ôfiarã i łōmała ônyj rynce i nogi, abo skryncała gnyk.
Coby ôchrōnić sie przed Chabernicōm, trza bōło we połednie na Aniōł Pański zrobić se pauzã ôd roboty i przesiedzieć tyn czas w ciyniu.
Przipisy
- ↑ O festiwalu – „Południca” – Festiwal Polskiej Piosenki im. Kazimierza Grześkowiaka [dostymp 2021-07-30] [zarchiwizowane z adresy 2020-08-04] (polski).
- ↑ Andrzej Dereń, Tygodnik Prudnicki : gazeta lokalna gmin [...]. R. 15, nr 25 (708)., FBC, 23 czerwca 2004, s. 19 [dostymp 2021-07-30] (polski).
Bibliografijŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]- Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich. Leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 71. ISBN 83-89375-40-0.
- Zych Paweł, Vargas Witold: Bestiariusz słowiański. Część pierwsza i druga. Bosz, 2018. ISBN 978-83-757-6367-6.