Pōdź kaj inhalt

Dynastyjŏ Qing

Ze Wikipedia
清朝
Dynastyjo Qing
1644–1912
Fana dynastyje Qing
Fana dynastyje Qing
Hymn: Gong Jin'ou
Położynie dynastyje Qing
Używanŏ gŏdka chińskŏ gŏdka, mandżurskŏ gŏdka[1]
Stolica Mukden (1636–1644) Bejdżing (1644–1912)
Polityczny systym mōnarchijŏ
Piyrszy Cysŏrz Huangtaiji
Ôstatni Cysŏrz Puyi
Wiyrchnia
 • cołkŏ

13,400,000 km²
Data nastōniŏ 1644
Rewolucyjŏ Xinhai 1912
Dōminujōncŏ religijŏ buddyzm chiński,

kōnfucjanizm, taoizm, buddyzm tybetański, chińskie religije chopske

Dynastyjŏ Qing – ôstatniŏ chińskŏ dynastyjo panujōncŏ w latach 1644–1912[2].

We 1618 wōdz mandżurski Nurhaczi napoczōn jednoczynie ziymiōw chińskich, kōntynuowany bez jego syna Huangtaiji i wnuka Shunzi, kery we 1644 zdobōł Bejdżing a roznajmiōł sie cysŏrzym (panowoł do 1661). W czasie panowaniŏ jego nastympcōw: Kangxi, Yongzhenga a Qianlonga, prziłōnczōno było do Chin: Můngolijõ, Tybet, Dżungariõ a Kaszgariõ. We 1861 władzã ôbjōnła cysŏrzowŏ Cixi, jeji reakcyjnŏ polityka wnōntrznŏ, nastōniŏ bauerske, agresyjŏ impyriůw zachodnich, Rusyje a Japůnije ôstatecznie ôsłabiyły cysŏrstwo. Panowanie dynastyje Qing ôbalyła rewolucyjŏ chińskŏ we latach 1911–1913, a ôstatni mody cysŏrz Puyi ôstoł zmuszōny do abdykacyje[2].

Przipisy

  1. Chiny. Historia (pol.). Encyklopedia PWN. [dostymp 2023-04-14].
  2. 2,0 2,1 Qing (pol.). Encyklopedia PWN. [dostymp 2023-04-14].