Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
![]() | |
![]() Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku | |
Państwo | ![]() |
Plac | ![]() |
Adres | Plac Farny 2 |
Architektōniczny sznit | barok |
Architekt | Johann Innozenz Töpper |
Wysokość | 62[1] m |
Napoczyńcie budowy | 1730 |
Ukōńczynie budowy | 1738 |
![]() Plan budōnku | |
Położynie na karcie krŏju
| |
![]() | |
Zajta internetowŏ |
Kościōł świyntego Michała Archanioła we Prudniku – kościōł we Prudniku zbudowany we latach 1730-1738 we barokowym sznicie, podle projektu Johanna Innozenza Töppera. Mustrym dlŏ chrōma bōł kościōł świyntego Mikołaja na Malyj Stranie we Pradze. Położōny w połedniowyj czynści Starego Miasta, na połednie ôd rynku. Chrōm wpisuje sie we szachownicowy ukłŏd miasta założōnego we XIII stoleciŏ na miymieckim prawie.
Historyjŏ
[edytuj | edytuj zdrzōdło]Piyrszy znany ôbrŏz kościoła je ze XVIII stoleciŏ , a pisymnŏ spōminka ze 1321 roku. Dŏwnieć kole bōł farny smyntŏrz przeniesiōny we XVI stoleciŏskirz braku placu. Snŏdź we 1420 chrōm ôstoł spŏlōny we ôgniu. We 1612 zaczynto przebudowe kościoła na renesansowy sznit. Trwały ône do 1627 roku kedy miasto padło ôfiarōm ôgnia. Spŏlyły sie: wieża, ôrgany, zwōny a dach. Ôdbudowano go we 1638. We 1722 kościōł posiadoł już szejś bocznych ôłtŏrzōw; Zbawiciela, św. Sebastiana, św. Krziża, św. Henryka, św. Jozefa. 28 lutego 1779 miasto ôstało napadniynte bez austryjŏcke wojskaai kościōł ôstoł zaś poprzniōny. Dopiyro we 1860 roku we rōmach przekludzōnego rymōntu ôbiekt zyskoł nowy dach ze blachy. We 1898 we powiynkszōnych wczaśnij ôtworach ôkiennych prezbiterium wrażōno na piykne witraże ze binami ze starego Testamyntu. Kościōł we 1917 straciōł zwōny na potrzeby wojynne atoli, zyskoł gryfniyjsze we 1929. Rok 1945 niy bōł szczynsny dlŏ kościoła pōniywŏż, kedy na pōłnocny przedsiōnek śleciała bōmba flugowŏ. We 1946 farã przejōnli dominikanie, kerzi założyli sam swōj klŏsztōr, i kerzi przebywali we Prudniku aże do 1999 roku, kedy to przekŏzali wiernych pod flyjgã dyjecezyjŏlnych ksiynży[2].
Przipisy
- ↑ Prudnik. Kraina multi-kulti dla wielu niezrozumiała. "W domach mówimy po polsku, śląsku i niemiecku", gazeta.pl
- ↑ A. Dereń, Prudnik i okolice. Prudnicka granica cudów, Spółka wyd. Aneks, Prudnik 2009, str. 30