Używacz:Timpul/Ślůnsko godka

Ze Wikipedia

{{Godka infoszachtla |mjano = |mjano_rodzocz = |włosne = Ślůnsko godka |farba = lightblue |uoficjalno = ''ńikaj'' |kreje = [[Ślůnsk]] (we grańicach [[Polsko|Polski]] a [[Czesko Rypublika|Czeskij Republiki]]), [[Mjymcy]], [[USA]] |sztrefa = |używocze = ůng. 56 000{{fakt}} |h1 = |h2 = |rank = |umarto_godka = |familijo = [[Indoojropejske godki]]<br />  [[Słowjańske godki]]<br />   [[Zachodńosłowjańske godki]]<br />    [[Lechicke godki]]<br />    '''Ślůnsko godka''' |djalekty = |szrajbůnek = pomjyńůne [[łaćińske abecadło]] |wspjyrkowo = |wspjyrkowo_ze = |agyncyjo = brak uoficjalnyj regulacyje |iso1 = |iso2 = |iso3 = szl |karta = [[Plik:Jezyki i dialekty Europa Srodkowo Wsch..jpg|thumb|center]] |karta_legynda = Zaśyng ślůnskigo przedstowjo tajla G1 a G2. }}


Ślůnsko godka je to ńyskodyfikowano skupina zachodńosłowjańskich djalektůw, uznowano lebo za samostatno godka, lebo za tajla polskij godki. Nojwjyncy używano je we Gůrnym Ślůnsku (po polskij a czeskij strůńe), atoli godajům we ńi skupiny Ślůnzokůw we Mjymcach a USA.

Ślůnsko godka je fest roztomajto, skiż tygo, co ńy ulygła kodyfikacyje. Ńy mo tyż jynoż jednygo ślůnskigo abecadła.

Gyszichta[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Zdańy ze Kśyngi henrykowskij

Idźe pedźeć, iże pjyrszym tekstym, we kerym je udokumyntowano ślůnsko godka, je kůnsek ze "Kśyngi hynrykowskyj"[1], uo kery do dźiśo wadzům śe Czechy za Polokůma. Stoji tam tak po prowdźe, co to je po polsku, atoli wjymy, co bůło to zdańy wypedźane we Ślůnsku, a ślůnsko godka bůła wtynczos podano na godka uod Polokůw barzi, ńiżeli dźiśo[1], skiż tygo idźe pedźeć, co je to pjyrsze zapisane zdańy po ślůnsku.[2]. "Kśynga hynrykowsko" to napisano po łaćińe krůńika uopactwa cystersůw we Hynrykowje. Zdańe, uo kerym sam je godka, stoji postrzůd noticůw ze roku 1270. Mo uůno klang:

Bogwali uxor stabat ad molam molendo. Cui vir suus idem Bogwalus, compassus dixit: Sine, ut ego etiam molam, hoc est in polonico: Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai.

Po ślůnsku uoznoczo to: "Boguchwałowa kobjyta stała a bruśůła na żarnach. Chopu uod ńi, Boguchwałowi, żol ji śe zrobjůło, tůż pedźoł: Sine, ut ego etiam molam, co po polsku je: Dej, ńych jo pobrusza, a ty se dychńij."

Przipisy