Konstal N

Ze Wikipedia
Konstal N

Konstal 4N w Katowicach
Informacyje ôgōlne
Producynt Konstal
Lata produkcyje 1948–1956
Plac produkcyje Chorzōw
Informacyje techniczne
Wielość czōnōw 1
Dugość 10 400 mm
Szyrokość 2160 mm
Wysokość 3300 mm
Masa 13 500 kg
Szyrokość wōzykōw 1000/1435 mm
Wielość i druk motorōw 2 × 60 kW
Zorta motorōw LT-31
Napiyncie zasiylaniŏ 600/660 V
Wnyntrze
Place do siedzyniŏ 16
Place cołkościōm 83
Wysokość zŏla 765/945 mm

Konstal N to sztrasbana, co bōła wytwŏrzanŏ w latach 1948–1956 w werkach Konstal w Chorzowie. Wersyjŏ 2N dlŏ tora ô szyrokości 1000 mm produkowanŏ bōła w latach 1950–1956. Wagōny bez motora ôznaczane sōm ND abo 2ND. N to piyrszŏ sztrasbana wyprodukowanŏ w Polsce po II wojnie światowyj[1].

Gyszichta[edytuj | edytuj zdrzōdło]

W Polsce po 1945 mocka miast potrzebowała nowych wagōnōw i skirz tego zdatne bōło ôbrobiynie sztrasbany ô ajnfachowym gysztelu i snadnym mōntażu[2]. Uzdane bōło tōż skopiyrowanie niymieckigo wagōnu Kriegsstraßenbahnwagen (KSW)[3]. Skuli braku motorōw piyrsze powstoły wagōny ND przeznaczōne dlŏ Gōrnego Ślōnska[1].

Technika[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Konstal N to je pojedynczŏ sztrasbana, z wysokim zŏlym, mogōncŏ jechać we dwōch richtōngach. Z ôbōch zajt karoseryje sōm dwa dźwiyrze. Karoseryjŏ ôpiyrŏ sie na jednym wōzyku napyndzanym dwōma motorami sztrōmu stałego[3].

Eksploatacyjŏ[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Sztrasbany zort N/2N jeździyły w wiynkszości polskich miast posiadajōncych ôwdy nec sztrasban. Do dzisioj 2 egzymplŏrze jeżdżōm linijowo we Bytōmiu, kaj ôbsugujōm tajlik liniji 38 bez pyntle na ulicy Piekarskij. Sōm to wagōny 954 ze 1949 i 1118 ze 1951 roku[4].

Przipisy

  1. 1,0 1,1 Arkadiusz Lubka, Marcin Stiasny: Atlas tramwajów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2004, s. 157. ISBN 83-920757-0-6. (pol.)
  2. WAGONY TYPU N/ND i 4N/4ND (pol.). Tramwaje Warszawskie Strona Prywatna. [dostymp 2021-08-07].
  3. 3,0 3,1 Wagon typu N (pol.). Transport Szynowy. [dostymp 2021-08-07].
  4. Paweł Korcz. 38 Bytom kościół św. Trójcy – Bytom Powstańców Śl.. „Świat Kolei”. 2, s. 48-51, 2011 (pol.).