Pericladium piperis
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Basidiomycota | |
| Klasa | Ustilaginomycetes | |
| Rzōnd | Ustilaginales | |
| Familijŏ | Ustilaginaceae | |
| Zorta | Pericladium | |
| Gatōnek | Pericladium piperis | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Pericladium piperis (Zundel) Mundk. 1944 | ||
| Synōnimy | ||
|
Xylosorium piperis Zundel 1939[1] | ||
Pericladium piperis je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł George Lorenzo Ingram Zundel, a terŏźnõ nazwã doł mu Mundk. 1944. Pericladium piperis nŏleży do zorty Pericladium i familije Ustilaginaceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]
Przipisy
- ↑ Zundel (1939), In: Mycologia 31(5):576
- ↑ Mundk. (1944), In: Mycologia 36(3):293
- ↑ 3,0 3,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23