Phaeoacremonium aleophilum
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Ascomycota | |
| Klasa | Sordariomycetes | |
| Rzōnd | Diaporthales | |
| Familijŏ | Togniniaceae | |
| Zorta | Phaeoacremonium | |
| Gatōnek | Phaeoacremonium aleophilum | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Phaeoacremonium aleophilum W. Gams, Crous, M.J. Wingf. & Mugnai 1996 | ||
| Synōnimy | ||
|
Pleurostoma minimum (Tul. & C. Tul.) M.E. Barr, J.D. Rogers & Y.M. Ju 1993[1] | ||
Phaeoacremonium aleophilum je grzib[6], co go ôpisoł W. Gams, Crous, M.J. Wingf. & Mugnai 1996. Phaeoacremonium aleophilum nŏleży do zorty Phaeoacremonium i familije Togniniaceae.[7][8] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[7]
Przipisy
- ↑ Barr, M.E.; Rogers, J.D.; Ju, Y.-m. (1993) Revisionary studies in the Calosphaeriales, In: Mycotaxon 48:529–535
- ↑ Curzi (1927), In: Atti Ist. bot. R. Univ. Pavia, 3 Sér. 3(3):204
- ↑ Traverso (1906), In: J. Mycol. 12:48
- ↑ Berl. (1900), In: Icon. fung. (Abellini) 3:9
- ↑ Tul. & C. Tul. (1863), In: Select. fung. carpol. (Paris) 2:112
- ↑ Crous, P.W.; Gams, W.; Wingfield, M.J.; Wyk, P.S. van (1996) Phaeoacremonium gen. nov. associated with wilt and decline diseases of woody hosts and human infections, In: Mycologia 88(5):786–796
- ↑ 7,0 7,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 2019-09-20].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23