Pseudombrophila equina
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
 |
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki. Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster. |
| ||
| Systymatyka | ||
| Krōlestwo | Fungi | |
| Grōmada | Ascomycota | |
| Klasa | Pezizomycetes | |
| Rzōnd | Pezizales | |
| Familijŏ | Pyronemataceae | |
| Zorta | Pseudombrophila | |
| Gatōnek | Pseudombrophila equina | |
| Nazwa systymatycznŏ | ||
| Pseudombrophila equina (Graddon) Brumm. 1995 | ||
| Synōnimy | ||
|
Fimaria equina Graddon 1980[1] | ||
Pseudombrophila equina je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Graddon, a terŏźnõ nazwã doł mu Johannes van Brummelen 1995. Pseudombrophila equina nŏleży do zorty Pseudombrophila i familije Pyronemataceae.[3][4] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[3]
Przipisy
- ↑ Graddon (1980), In: Trans. Br. mycol. Soc. 74(2):266
- ↑ Brummelen, J. van (1995), In: A World-Monograph of the Genus Pseudombrophila (Pezizales, Ascomycotina), Libri Botanici 14 (Eching bei München):117 pp.
- ↑ 3,0 3,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
- ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23