Uromyces pisi-sativi

Ze Wikipedia
 Ślabikŏrzowe abecadło
Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim.
Tyn artykuł je maszinowo przełożōny na ślōnskõ gŏdkã i mogōm w nim być felery gramatyczne abo niydorōbki.
Jeźli widzisz felery, to pōmōż nōm je w nim sprawić podle prawideł ślabikŏrza. Jeźli we artykule niy ma felerōw, to ściōng z niego tyn muster.
Uromyces pisi-sativi
Uromyces pisi-sativi: fotografijŏ
Systymatyka
Krōlestwo Fungi
Grōmada Basidiomycota
Klasa Pucciniomycetes
Rzōnd Pucciniales
Familijŏ Pucciniaceae
Zorta Uromyces
Gatōnek Uromyces pisi-sativi
Nazwa systymatycznŏ
Uromyces pisi-sativi
(Pers.) Liro 1908
Synōnimy

Uredo astragali Opiz[1]
Uromyces genistae-tinctoriae f. scoparii MacDon. 1946[2]
Uromyces genistae-tinctoriae f. ulicis MacDon. 1946[2]
Uromyces genistae-tinctoriae f. anglicae MacDon. 1946[2]
Uromyces striatus var. loti (A. Blytt) Arthur 1934[3]
Nigredo punctata (J. Schröt.) Arthur 1920[4]
Uromyces euphorbiae-astragali Jordi 1904[5]
Uromyces euphorbiae-corniculatae Jordi 1904[6]
Dicaeoma loti (Kirchn.) Kuntze 1898[7]
Caeomurus phacae (Thüm.) Kuntze 1898[8]
Caeomurus pisi (Gray) Kuntze 1898[9]
Caeomurus astragali (Opiz) Kuntze 1898[9]
Uromyces loti A. Blytt 1896[10]
Uromyces genistae-tinctoriae (Pers.) Fuckel ex G. Winter 1884[11]
Uromyces phacae Thüm. 1878[12]
Uromyces astragali (Opiz) Sacc. 1873[13]
Uromyces punctatus J. Schröt. 1870[14]
Uromyces laburni Fuckel 1870[15]
Uromyces pisi (DC.) G.H. Otth 1864[16]
Uromyces pisi (Pers.) de Bary 1863[17]
Uromyces laburni (DC.) G.H. Otth 1863[18]
Puccinia loti Kirchn. 1856[19]
Uromyces onobrychidis (Desm.) Lév. 1847[20]
Caeoma euphorbiatum Link 1825[21]
Uredo onobrychidis Desm. 1823[1]
Coeomurus pisi (DC.) Gray 1821[22]
Caeoma euphorbiae (J.F. Gmel.) Nees 1816[23]
Aecidium euphorbiarum DC. 1815[24]
Puccinia pisi DC. 1805[25]
Puccinia laburni DC. 1805[25]
Uredo appendiculata Pers. 1801[26]
Uredo pisi-sativi Pers. 1801[27]
Uredo appendiculata Pers. 1801[26]
Uredo appendiculata Pers. 1796[28]
Aecidium euphorbiae Pers. 1792[29]
Uromyces lathyri Fuckel [1]

Uromyces pisi-sativi je grzib[30], co go nojprzōd ôpisoł Christiaan Hendrik Persoon, a terŏźnõ nazwã doł mu Liro 1908. Uromyces pisi-sativi nŏleży do zorty Uromyces i familije Pucciniaceae.[31][32] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[31]

Uromyces pisi orsakar ärtrost på ärtväxter, jako består av kanelsbruna sommarcapor- i svartbruna vintersporsamlingar på växterna.[33]

Przipisy

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 CABI databases. [dostymp 24 stycznia 2013].
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 MacDon. (1946), In: Trans. Br. mycol. Soc. 29(1):67
  3. ↑ Arthur (1934), In: Manual of the Rusts in the United States & Canada:300
  4. ↑ Arthur (1920), In: N. Amer. Fl. (New York) 7(4):253
  5. ↑ Jordi (1904), In: Zentbl. Bakt. ParasitKde, Abt. II 11:790
  6. ↑ Jordi (1904), In: Zentbl. Bakt. ParasitKde, Abt. II 11:791
  7. ↑ Kuntze (1898), In: Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2):469
  8. ↑ Kuntze (1898), In: Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2):450
  9. ↑ 9,0 9,1 Kuntze (1898), In: Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2):449
  10. ↑ A. Blytt (1896), In: Skr. Christiana Vidensk.-Selsk. Forhandl. 6(6):37
  11. ↑ G. Winter (1884), In: Pilze Deutschl.:146
  12. ↑ Thüm. (1878), In: Bull. Soc. Imp. nat. Moscou 53:218
  13. ↑ P.A. Saccardo (1873), In: Mycotheca veneti:no. 208
  14. ↑ J. Schröt. (1870), In: Abh. Schles. Ges. Vaterl. Kult. Abth. Naturwiss. 48:10
  15. ↑ Fuckel (1870), In: Jb. nassau. Ver. Naturk. 23–24:62
  16. ↑ G.H. Otth (1864), In: Mitt. naturf. Ges. Bern:87
  17. ↑ de Bary (1863), In: Mitt. naturf. Ges. Bern:87
  18. ↑ G.H. Otth (1863), In: Mitt. naturf. Ges. Bern:87
  19. ↑ Kirchn. (1856), In: Lotos 6:181
  20. ↑ Lév. (1847), In: Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 8:371
  21. ↑ Willdenow (1825), In: Willd., Sp. pl., Edn 4 6(2):61
  22. ↑ Gray (1821), In: Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1:541
  23. ↑ Nees (1816), In: Syst. Pilze (Würzburg):13, tab. 1:3
  24. ↑ de Candolle & Lamarck (1815), In: Fl. franç., Edn 3 (Paris) 6:91
  25. ↑ 25,0 25,1 Lamarck & de Candolle (1805), In: Fl. franç., Edn 3 (Paris) 2:224
  26. ↑ 26,0 26,1 Pers. (1801), In: Syn. meth. fung. (Göttingen) 1:222
  27. ↑ Pers. (1801), www.speciesfungorum.org
  28. ↑ Pers. (1796), In: Observ. mycol. (Lipsiae) 1:17
  29. ↑ Gmelin (1792), In: Systema Naturae, Edn 13 2:1472
  30. ↑ Liro (1908), In: Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 65:100
  31. ↑ 31,0 31,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
  32. ↑ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
  33. ↑ Åkerns nyttoväxter, Hugo Osvald s. 165.
Zdrzōdło "https://szl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uromyces_pisi-sativi&oldid=317126"