Kandrzin
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Spůłrzyndne: 50°20'45" N 18°12'49" E
| Kandrzin | |||
 | |||
| |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Wojewōdztwo |  ôpolske
| ||
| Krys |  kandrzińsko-kozielski
| ||
| Miasto |  Kandrzin-Koźle
| ||
| Data założyniŏ | 1283 | ||
| Wielość miyszkańcōw (2005) - wielość |
45 790 | ||
| Pocztowy kod | 47-220 | ||
Położynie na karcie Polski   Kandrzin | |||
Kandrzin (pol. Kędzierzyn, miym. Kandrzin[1]) to je tajla miasta Kandrzin-Koźle. Przōdzij, w latach 1951–1975, samodzielne miasto.
We Kandrzinie siydzibã swojã majōm Zakłady Azotowe Kędzierzyn S.A., fyrma chymicznŏ.
Historyjŏ[edytuj | edytuj zdrzōdło]
We 1283 roku wydanŏ bōła zwōla na lokacyjõ wsi Kandrzin na miymieckim prawie. We 1783 Kandrzin mioł 166 miyszkańcōw.
We latach 1792–1821 ôstoł wybudowany Kłodnicki Kanał, kery napoczōn rozrost ekōnōmiczny ôkolic Koźla. We 1845 ôtworzōnŏ ôstała bana Ôpole–Glywice (ôwdy sztela banowŏ we Kandrzinie nazywała sie Koźle-Kandrzin). Przispiyszyło to rozrost ekōnōmiczny regiōnu. We 1846 dostoł połōnczynie banowe z Raciborzym, a w latach 1875–1876 połōnczynie banowe z Nysōm i Prudnikym. Tym Kandrzin wartko rozwinōł sie z dziedzinki we ôsiedle dlŏ prŏcownikōw ôd bany i transportu wodnego.
8 grudnia 1918 Ślōnzŏki przedstawiyli we Kandrzinie idyjõ utworzyniŏ ślōnskij autōnōmije w rōmach państwa pruskigo.
2 marca 1951 Kandrzin dostoł prawa miastowe. 30 paździyrnika 1975 prziszło połōnczynie miast Koźla, Kandrzina, Kłodnicy i Sławiyncic a tyż 3 wsi (Lenartowic, Miejsca Kłodnickigo i Cisowyj), co zapoczōntkowało terŏźne miasto Kandrzin-Koźle.
Wielość miyszkańcōw[edytuj | edytuj zdrzōdło]
- 1783 – 166
- 1825 – 366
- 1885 – 1225
- 1905 – 3047
- 1939 – 6331
- 1960 – 20446
- 1961 – 21747
- 1970 – 34200
- 2005 – 45790
Transport[edytuj | edytuj zdrzōdło]
Przebiygŏ tyndy drōga krajowŏ nr 40 ô relacyji Guchołazy – Prudnik – Kandrzin-Koźle – Pyskowice.