Pōdź kaj inhalt

Kolōnijŏ (Złoty Stok)

Ze Wikipedia

Spůłrzyndne: 50°27'17" N 16°52'51" EGeůgrafja

Kolōnijŏ
Państwo  Polska
Historycznŏ krajina Ślōnsk
Wojewōdztwo dolnoślōnske
Data założyniŏ 1916
Wysokość 290-335 m n.m.
Wielość miyszkańcōw))
 - wielość
 - tyngość

ok. 200
684 os./km²
Numeracyjnŏ cōuna 74
Pocztowy kod 57-250
Rejestracyjnŏ tabula DZA
Położynie na karcie Polski
Kolōnijŏ
Kolōnijŏ
Kolōnijŏ

Złoty Stok-Kolōnijŏ (do 1945 niem. Hermannswalde) – dŏwnŏ Kolōnijŏ,sniesiōnŏ tajla miasta Złoty Stok, położōnŏ w gminie Złoty Stok, w krysie ząbkowickim, w wojywōdztwie dolnośląskim. Plac skłŏdŏ sie z dwōch czynści:

Kolōnijŏ Żeromskiego (pōłnocnŏ tajla)

Kolōnijŏ Kasprowicza (połedniowŏ tajla)

Etymologijŏ

[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Ôsiedle nazwano było Kolōnijōm skuli dalekości ôd cyntrum miasta. W piyrszych latach istniyniŏ ôd nojbliższyj zabudowy w Złotym Stoku dzielōł jã pōnad kilōmeter drōgi[1].

Położynie

[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Plac położōnŏ je na Przedgórzu Paczkowskim[2]. Leży nad fabrokym Świda. Ôd zachodu graniczy z Lasym Mokradła (niem. Mogradel).

Kolōnijŏ Żeromskiego

[edytuj | edytuj zdrzōdło]

W 1913 roku podle Kolōnije wybudowano było lontowńe.[1] Używane były w nij masziny z niydŏwno zlikwidowanyj lontowni w Jessen (pol. Jasionna).[1] Do roboty w nowo wybudowanyj lontowni zatrudniōno było tajla prŏcownikōw z Jessen. Prŏcowniki miyszkali we zbudowanych dlŏ nich dōmach na terynie Kolōnije. W 1916 r. na kolōniji zbudowano było piyrsze budōnki do produkcyje prochōw, lontów i amunicyje. Abszus I wojaczki światowyj sprawiōł nŏrywny wzrōst zapotrzebowania na wczaśnij wymiyniōne artikle militarne.[3] Po abszlusie wojaczki w 1918 r. zlikwidowane ôstały masziny produkcyjne, a niykere ôbiekty przerobiono na budōnki miyszkalne. Było to tedy niywielge ôsiedle zamiyszkowane bez ok. 50 ôsōb.[1] Tedy tyż nadano było tymu placowi miano Hermannswalde.[1]

Kolōnijŏ Kasprowicza

[edytuj | edytuj zdrzōdło]

W drugij łowie XIX w. w niywielkim kraterze erozyjnym u zbiegu terŏźnych ulic Polnyj i Stawowej wybudowano było cegielnię. W tyj cegielni produkowane były cegły, co sużyły do budowy złotostockiej poczty i dōmōw. W 1935 r. niydaleko cegielni wybudowano było 10 dōmōw dlŏ jeji prŏcownikōw. Tedy plac zaczynto było nazywać Ziegelei Barade.

W 1938 r. na terynie ôbōch kolōnije było 17 budōnkōw, co zamiyszkowało kol. 110 ôsōb.

Współczesność

[edytuj | edytuj zdrzōdło]

Po II wojnie światowyj rozebrano cegielnię, ôstoł pō nij stŏw przi ul. Stawowej. W 1983 roku plac połōnczōł sie z miastym[4].

W 2016 roku kolōnijŏ ôbchodziyła 100-lecie istniyniŏ. Z tyj przileżytości zôrganizowano było fajer nazywanõ "Koloniadą". Ôd tamtyj poryje dalsze rocznice istniyniŏ ôrganizowane sōm regularnie[5].== Przipisy ==

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Złoty Stok. Podróż przez historię pięknego miasta w górach. 2014. ISBN 978-83-940141-1-7. OCLC 894985595.
  2. Słownik geografii turystycznej Sudetów. 1993. ISBN 83-85773-01-0.
  3. Złoty Stok : najstarszy ośrodek górniczo-hutniczy w Polsce : od wydobycia i przerobu rud złota i arsenu do zabytkowej kopalni, 2009, s. 241, ISBN 978-83-7464-191-3, OCLC 751446397.
  4. Feler we składni mustra {{Cytuj strōnã}}. Brak podanego tytułu cytowanyj strōny (parameter tytuł=|).
  5. Koloniada 2017: Żonaci lepsi od kawalerów i rozwodników (pol.). [dostymp 2023-08-20].