Szpil Brazylijŏ – Polskŏ (1938)

Brazylijŏ – Polskŏ (1938) – fusbalowy szpil, ftory bōł grany 5 czyrwnia 1938 na Stade de la Meinau we Strasbourgu. Bōł to piyrszy szpil we gyszichcie ôd polskij reprezyntacyje na mistrzostwach świata i ôstatni przed II światowōm wojnōm (turniej bōł grany direkt we formacie KO). Skōńczōło sie po dogrywce 6:5 dlo Brazylije. Sztyry budy tryfiōł 21 lŏt stary Wilimowski a piōntŏ dlo Polski bōła z elwra po faulu na nim. Do dzisiej durch je to rekord torōw ôd jednego fusbaloka we przegranym szpilu na weltmajstrach.^[1]

Przed turniejym, we eliminacyjach polskŏ reprezentacyjŏ pokōnała Jugosławijŏ. Ôd 1922 weschodniŏ industryjalnŏ tajla Gōrnygo Ślōnska ôstała wkludzōnŏ do Polski co pozwolōło sam grać tyż Ślōnzŏkōm. Tyn som manszaft co we eliminacyjach, krōm wkludzyniŏ Scherfke za Wostala, ôstoł ôbrany na weltmajstry. Brazylijŏ dostała sie sam ze połedniowohamerikańskij sztrefy direkt.

Szpil zaczōn sie ô 17:00, a arbitrym bōł Ivan Eklind ze Szwecyje. Na sztadiōn przibōło kole 14000 kibicōw, we wiynkszości byli to Francŏze. Polskim tormanym bōł Madejski, na ôbrōnie groł Szczepaniak (kapitan) ze Gałeckim, a na szpicy Scherfke. Reszta manszaftu to byli Ślōnzŏki: Wilhelm Góra, Erwin Nyc, Ewald Dytko, Ryszard Piec, Leonard Piątek, Gerard Wodarz, Ernest Wilimowski, jak tyż rezerwowi Walter Brom, Edmund Giemsa i Wilhelm Piec. Po brazylijskij zajcie na ławce bōł Rodolfo Barteczko, lewo-krzidłowy ze Kurytyby kaj przijeżdżali Ślōnzŏki we XIX stoleciu. Piyrszy tor, we 18 minucie, tryfiōł dlo Brazylije Leônidas, siyłowo pod lata z kole 10 myjtrōw. Pora minutōw potym Domingos da Guia doł sie wykiwać Wilimowskimu i sfaulowoł go na elwra, kerego wykorzystoł strzałym po ziymi Scherfke. Przed pauzōm Romeu tryfiōł na 2:1 a Peracio z kepy na 3:1 dlo Brazylije. Po pauzie wartko wyrōwnoł Wilimowski po torach we 53 i 59 minucie. We 71. minucie na 4:3 tryfiōł Peracio strzałym z bliska, nale knap przed kōńcym szpila Polŏki tryfjili jeszcze na dogrywka po podciepce Wilimowskigo nad Batataisym. We dogrywce dwa tory dokludziōł Leônidas, a we 118. minucie kōntaktowego na 6:5 strzelōł Wilimowski. Polskigo napadziora cajtung L'Auto wyrōżniōł za grajfka do dryblingu a kōntrole nad balym.^[2] Mimo co szpil niy bōł wygrany, polski fusbal pozytywnie zaskoczōł, ô czym padoł m. in. Martim Silveira, kapitan ôd Brazylije.^[3] Brazylijŏ skōńczōła mistrzostwa niyskorzij na trzecim placu, majstrym bōły Italoki, a druge Madziary.