Starowschodńosłowjańsko godka

Starowschodńosłowjańsko godka (ukr. давньоукраїнська мова, bjoł. старажытнабеларуская мова, rus. древнерусский язык) – martwo pisano godka, urzyndowo używano uod wschodńich Słowjanůw we Ruśi we storoczach uod X do XIV.

Słowjańske godki
Wschodńe	starowschodńosłowjańsko † \| ruteńsko † (bjołorusko, polesko, ruśińsko, ůkrajińsko) \| rusko
Zachodńe	czesko \| dolnosorbsko \| gůrnosorbsko \| kaszubsko \| knaan † \| morawsko \| polsko \| połabsko † \| słowacko \| słowińsko \| ślůnsko
Połedńowe	bůłgarsko \| cerkewnosłowjańsko \| macedůńsko \| serbsko-chorwacko † (bośńacko, chorwacko, Hradsko, czornogůrsko, serbsko) \| słoweńsko, prekmursko \| staro-cerkewno-słowjańsko †
Inksze	protosłowjańsko † \| mjyndzysłowjańsko \| slovio
	^† martwe