Ô
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Ô ô
Ôô – dwudziystŏ drugŏ buchsztaba we ślabikŏrzowym abecadle ôd ślōnskij gŏdki, używanŏ tyż we inkszych abecadłach świata (cum bajszpil we abecadle ôd francuskij gŏdki). We ślabikŏrzowym abecadle ô je pandialektalnõ buchsztabōm, nale jej ôdczytywanie je tyż znŏleżne ôd preferencyje perzōny, może ôna być klangym [o] labializowanyj jak tyż niylabializowanyj. Buchsztaba ô je ino na anfangach wortōw, nale może tyż być we strzodku wortōw takich jak cum bajszpil staroôbrzyndowce, kaj to wort mŏ zdrzōdła we dwōch inkszych (stary a ôbrzynd), z kerych jedyn mŏ na anfangu ô. We Steuerowym abecadle a ślōnskim abecadle fōnetycznym ta buchsztaba je szrajbowanŏ jako uo abo uů.