Laszsko godka

Laszsko godka Lašsky
Godany we	Czesko Republika a Polsko
Regijůn	Půłnocno Morawa, Czeski Ślůnsk, becyrk Raćiborza a Hlubczycůw
Używacze	ůng. 0,5 mln
Familijo	Indoojropejske godki  Słowjańske godki   Zachodńosłowjańske godki    Laszsko godka
Abecadło	łaćińske abecadło
Uoficjalny sztatus
Uoficjalno we	ńikaj
Regulowano uod	Ńy je regulowano
Kody
ISO 639-1	żodyn
ISO 639-2
ISO 639-3
Tajlůngowo lyńijo godkůw kole polsko-czeskij grańice.

Laszsko godka (polsko godka: gwary laskie, czesko godka: lašská nářečí) je rzecz, kero używano je we połedńowyj tajli Gůrnygo Ślůnska po uobuch strůnach teroźńij czesko-polskij grańice. Laszske djalekta sům djalektůma ślůnskij godki ze ajnflusym morawskij.

Literacko laszsko godka zrychtowoł przed drugům śwjatowům wojnům Óndra Łysohorsky. Wele ńego we roku 1936 we Uostrawje we kůłku mjanowanym "Laszsko perspektywa" sebrali śe inksze laszske literaty: Josef Šinovsky, Jan Stónawsky, Jura Hanys. Chocóż po drugyj wojńe śwjatowyj czeske kůmůńisty zakozali durkowańo laszskych tesktůw, Łysohorsky bůł dwa razy głoszůny do Noblowyj Literackij Nadgrody uod szwajcarskigo pisma "Poésie vivante: Tribune Internationale de Poésie".

Przikłod literackigo tekstu

"Baborowscy rzymejśńicy chodźyli pyrwaj ze swojim tauwarym po jermakach. Z dumu wychodźili na weczur abo wczas rano. Nejwjeci ich szło paura narauz. W jedyn pautek rano zajś se wybjyrali na cestu. S poczautku byli yny trze. I szli ku Sulkowu. Jak przyszli na most, śedźeł tam chłopek jak małe dźećo w czerwynim ancugu a ńe chćeł ich przepujśćić. W ruce dyrżeł hułu. Ći trze rzymejśńicy wystraszyli se a wraućyli nazaud. Po cejśće potkali druhich. Tim prawjyli, iże wasyrmun śedźi na mojśće a straszi. Ći se tejż źlekli a chćeli iść inszum cestum. W tim przyszli trzeći. Ći rzekli: "My ńe pujdźime kadyińdźi. Naus tu jest tela ludźi, to se wasyrmuna ńe źlekńime". Teraz szli wszycy rzymejśńicy wrauz ku mostu. Wasyrmun tam jeszcze śedźeł. A kej ku ńimu przyszli, dobrze opakowańi, skoczył un ze mosta do wody i wszyckich oszpluchtoł."